-
1 malum granatum
mālŏgrānātum (better mālum grānātum), i, n. [2. malum-granatum], a pomegranate, Plin. 26, 8, 31, § 49; Hier. Com. ad Aggen. 2, 20; Vulg. Num. 20, 5. -
2 malum
1. malum, ī, n., das Übel, s. malus (schlecht) no. II, 2.————————2. mālum, ī, n. (μηλον, dorisch μαλον), der Apfel, I) im allg.: mala silvestria, Plin.: mala aestiva, Colum.: mala serere, Colum. u. Pallad.: malis orbiculatis pasci, Cael. in Cic. ep. – Unter diesem Namen begriffen die Römer auch Quitten, Granaten, Pfirsiche, Pomeranzen, Zitronen, aurea mala, Quitten, Verg.: malum Persicum, Phirsich, Plin.: malum granatum Granatapfel, Plin. u.a.: dass. mala granata, quae Punica vocantur, Colum.: u. dass. bl. malum Punicum, Plin.: dah. ad malum Punicum, »Zum Granatapfel«, Bezeichnung eines Standquartiers in der VI. Region Roms, Suet. Dom. 1, 1. – Sprichw., ab ovo usque ad mala, vom Anfange der Mahlzeit bis zum Ende, weil man zuletzt Obst zu essen pflegte, Hor. sat. 1, 3, 7. – bildl., m. discordiae, Zankapfel, Iustin. 12, 15, 11. – II) malum terrae, eine Pflanze von vier Abarten, Plin. 25, 95. Scrib. Larg. 202: auch malum terrenum gen., Veget. mul. 6, 13, 3. -
3 malum [2]
2. mālum, ī, n. (μηλον, dorisch μαλον), der Apfel, I) im allg.: mala silvestria, Plin.: mala aestiva, Colum.: mala serere, Colum. u. Pallad.: malis orbiculatis pasci, Cael. in Cic. ep. – Unter diesem Namen begriffen die Römer auch Quitten, Granaten, Pfirsiche, Pomeranzen, Zitronen, aurea mala, Quitten, Verg.: malum Persicum, Phirsich, Plin.: malum granatum Granatapfel, Plin. u.a.: dass. mala granata, quae Punica vocantur, Colum.: u. dass. bl. malum Punicum, Plin.: dah. ad malum Punicum, »Zum Granatapfel«, Bezeichnung eines Standquartiers in der VI. Region Roms, Suet. Dom. 1, 1. – Sprichw., ab ovo usque ad mala, vom Anfange der Mahlzeit bis zum Ende, weil man zuletzt Obst zu essen pflegte, Hor. sat. 1, 3, 7. – bildl., m. discordiae, Zankapfel, Iustin. 12, 15, 11. – II) malum terrae, eine Pflanze von vier Abarten, Plin. 25, 95. Scrib. Larg. 202: auch malum terrenum gen., Veget. mul. 6, 13, 3.
-
4 granatum
-
5 malum
I ī n. [ malus III ]1) зло (m. nullum est sine aliquo bono PM)omne m. nascens facile opprimĭtur Sen — всякое зло легко подавить в зародыше2) недостаток, несовершенство, порок, недочёт (corporis Su, CC)3) беда, бедствие, несчастье, страдание (m. publicum Sl; mala civilia C)aliquis m. habet Pl, C etc. (alicui m. est L etc.) — кому-л. приходится плохо4) ущерб, вредalicui malo esse Sl, C — быть кому-л. во вред5) наказание, побои ( aliquem malo coërcēre Sl)6) оскорбление, поношение (mala alicui dicere C etc.)7) преступление, злодеяние ( irritamenta malorum O)8) недуг, болезньinterdum docta plus valet arte m. O — подчас болезнь оказывается сильнее учёного искусства (врачей)9) (возглас возмущения) прибл. чёрт возьми! (quae, m., est ista tanta audacia? C)II mālum ī n.aureum (Cydonium или canum) m. V — айваm. felix V — лимонab ovo usque ad mala погов. H — от начала до конца (римск. обед обыкновенно начинался с яиц и оканчивался фруктами)2) яблоко ( mala silvestria PM)m. discordiae Just — яблоко раздора -
6 malogranatum
mālogrānātum, ī, n. (malum u. granatum), der Granatapfel, Hieron. comment. ad Aggaeum c. 2. no. 20. Vulg. num. 20, 5. Th. Prisc. 3, 7. Isid. orig. 17, 7, 6. – / Plin. 13, 9 u. 26, 49 jetzt malum granatum.
-
7 malogranatum
mālogrānātum, ī, n. (malum u. granatum), der Granatapfel, Hieron. comment. ad Aggaeum c. 2. no. 20. Vulg. num. 20, 5. Th. Prisc. 3, 7. Isid. orig. 17, 7, 6. – ⇒ Plin. 13, 9 u. 26, 49 jetzt malum granatum.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > malogranatum
-
8 malogranatum
mālŏgrānātum (better mālum grānātum), i, n. [2. malum-granatum], a pomegranate, Plin. 26, 8, 31, § 49; Hier. Com. ad Aggen. 2, 20; Vulg. Num. 20, 5. -
9 granatus [1]
1. grānātus, a, um (granum), mit Körnern-, Kernen versehen, malum granatum, der Granatapfel, Col. 12, 42, 1. Plin. 13, 90. Scrib. Larg. 41. Pallad. 3, 29, 3. Macr. sat. 7, 6, 13. Vulg. num. 13, 24. – ders. subst. bl. grānātum, ī, n., Col. 12, 46, 2. Plin. 13, 112.
-
10 granatus
1. grānātus, a, um (granum), mit Körnern-, Kernen versehen, malum granatum, der Granatapfel, Col. 12, 42, 1. Plin. 13, 90. Scrib. Larg. 41. Pallad. 3, 29, 3. Macr. sat. 7, 6, 13. Vulg. num. 13, 24. – ders. subst. bl. grānātum, ī, n., Col. 12, 46, 2. Plin. 13, 112.————————2. grānātus, ūs, m. (granum), das Einsammeln der Körner, Cato r. r. 60.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > granatus
-
11 granatus
-
12 Granatapfel
Granatapfel, malum granatum od. Punicum.
-
13 granatus
[st1]1 [-] grānātus, a, um: abondant en grains, grenu. --- Col. 12, 42, 1 ; Plin. 13, 90. - granata mala, Col. 12, 42, 1: grenades. [st1]2 [-] grānātŭs, ūs, m.: récolte des grains, rassemblement des grains. --- Cato, Agr. 60.* * *[st1]1 [-] grānātus, a, um: abondant en grains, grenu. --- Col. 12, 42, 1 ; Plin. 13, 90. - granata mala, Col. 12, 42, 1: grenades. [st1]2 [-] grānātŭs, ūs, m.: récolte des grains, rassemblement des grains. --- Cato, Agr. 60.* * *Granatus, pen. prod. Adiect. vt Malum granatum. Columel. Grenue, Qui ha force grains, Pomme de grenade. -
14 POMEGRANATE
[N]MALOGRANATA (-AE) (F)MALOGRANATUM (-I) (N)MALUM GRANATUM (N)APYRENUM (-I) (N)APYRINUM (-I) (N)MALAGRANATA (-AE) (F)MALAGRANATUM (-I) (N) -
15 granāts
▪ Terminilv ģeol.ru гранатLU95▪ EuroTermBank terminiMežRru гранатETB▪ Skaidrojumilv Izcelsme - latīņu (malum) granatum ‘graudains (ābols)’lv 1. Granātkoks, augļu krūms vai koks (2 sugas), kuram ir ērkšķaini zari un lieli augļi ar sarkanu vai dzeltenīgu mizulv 2. Granātkoka auglislv Izcelsme - viduslaiku latīņu granatus \< latīņu (lapis) granatus ‘graudains (akmens)’lv Silikātu grupas minerāls, kura caurspīdīgos kristālus izmanto par dārgakmeņiemJum99▪ Sinonīmilietv. granātābolsT09 -
16 granatus
Igranata, granatum ADJIIonly malum/pomum granatum -- pomegranate fruit/tree
-
17 Poeni
Poenī, ōrum, m., die Punier = die (von den Phöniziern abstammenden) Karthager, als verschlagen u. treulos verrufen, Cic. de rep. 2, 9: Poeni foedifragi, Cic. de off. 1, 38: Genet. Plur. Poenûm, Sil. 7, 714 u.a. – Sing. Poenus, ī, m., der Punier, Karthager, Poenus plane est, ein ganzer P., ein P. durch und durch. Plaut. Poen. prol. 113. – prägn. von Hannibal, Cic. de or. 2, 77. – kollektiv, Poenus advena, Liv. 22, 14, 5: uterque Poenus, die Punier in Afrika u. Spanien, Hor. carm. 2, 2, 11. – Dav.: A) Poenus, a, um, phönizisch, punisch, karthagisch, navita, Hor.: leones, Verg.: sermo, Stat.: Compar., est nullus me hodie Poenus Poenior, in der pun. Sprache erfahrener, Plaut. Poen. 991. – B) Pūnicus (Poenicus), a, um, phönizisch, punisch, karthagisch, a) eig.: regna, Verg.: lingua, Varro u. Plin.: litterae, Cic.: sagulum, Val. Max.: bellum, Varro fr.: Punicum bellum primum (secundum, tertium), Cic.: fides, pun. Treue = Treulosigkeit, Sall.: so auch ars, Liv.: fraus, perfidia, versutiae, astu, Liv. (s. Wölffl. Liv. 21, 4, 9). – P. arbos, Granatbaum (Punica Granatum, L.) Colum. poët.: malum Punicum, der Granatapfel, Varro u.a. (vgl. 2. malum): dass. subst., Punicum, ī, n., Plin.: P. grana, Granatapfelkerne, Plin. – b) poet. übtr., phönizisch = purpurfarben, purpurrot, sagum, Hor.: tunicae, Val. Max.: rostra columbarum, Prop. – Adv. Pūnicē (Poenicē) punisch, karthagisch, Plaut. u. Apul. – u. dav. (v. Punicus) Pūnicānus, a, um, auf punische Art gemacht, fenestra, Varro: lectuli, hölzerne Bänke nach punischer Art (die als lecti dienen sollten), Cic. – und Pūniceus (Poeniceus) u. Pūnicius (Poenicius), a, um, a) punisch, karthagisch, dux, Ov.: religio, Gewissenhaftigkeit, Liv.: bellum, Lex vet. – b) meton., purpurrot, taenia, Verg.: cruor, Ov.: panis purpureus (dunkelrotes), Puniceus (hellrotes), Plaut.: corium (von Schlägen), Plaut. Vgl. Lachmann Lucr. p. 123.
-
18 Poeni
Poenī, ōrum, m., die Punier = die (von den Phöniziern abstammenden) Karthager, als verschlagen u. treulos verrufen, Cic. de rep. 2, 9: Poeni foedifragi, Cic. de off. 1, 38: Genet. Plur. Poenûm, Sil. 7, 714 u.a. – Sing. Poenus, ī, m., der Punier, Karthager, Poenus plane est, ein ganzer P., ein P. durch und durch. Plaut. Poen. prol. 113. – prägn. von Hannibal, Cic. de or. 2, 77. – kollektiv, Poenus advena, Liv. 22, 14, 5: uterque Poenus, die Punier in Afrika u. Spanien, Hor. carm. 2, 2, 11. – Dav.: A) Poenus, a, um, phönizisch, punisch, karthagisch, navita, Hor.: leones, Verg.: sermo, Stat.: Compar., est nullus me hodie Poenus Poenior, in der pun. Sprache erfahrener, Plaut. Poen. 991. – B) Pūnicus (Poenicus), a, um, phönizisch, punisch, karthagisch, a) eig.: regna, Verg.: lingua, Varro u. Plin.: litterae, Cic.: sagulum, Val. Max.: bellum, Varro fr.: Punicum bellum primum (secundum, tertium), Cic.: fides, pun. Treue = Treulosigkeit, Sall.: so auch ars, Liv.: fraus, perfidia, versutiae, astu, Liv. (s. Wölffl. Liv. 21, 4, 9). – P. arbos, Granatbaum (Punica Granatum, L.) Colum. poët.: malum Punicum, der Granatapfel, Varro u.a. (vgl. 2. malum): dass. subst., Punicum, ī, n., Plin.: P. grana, Granatapfelkerne, Plin. – b) poet. übtr., phönizisch = purpurfarben, purpurrot, sagum, Hor.: tunicae, Val. Max.: rostra columbarum,————Prop. – Adv. Pūnicē (Poenicē) punisch, karthagisch, Plaut. u. Apul. – u. dav. (v. Punicus) Pūnicānus, a, um, auf punische Art gemacht, fenestra, Varro: lectuli, hölzerne Bänke nach punischer Art (die als lecti dienen sollten), Cic. – und Pūniceus (Poeniceus) u. Pūnicius (Poenicius), a, um, a) punisch, karthagisch, dux, Ov.: religio, Gewissenhaftigkeit, Liv.: bellum, Lex vet. – b) meton., purpurrot, taenia, Verg.: cruor, Ov.: panis purpureus (dunkelrotes), Puniceus (hellrotes), Plaut.: corium (von Schlägen), Plaut. Vgl. Lachmann Lucr. p. 123.
См. также в других словарях:
Punica granatum — «Granada (fruto)» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Granada (desambiguación). «Granado» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Granado (desambiguación). Gr … Wikipedia Español
Pomegranate — For other uses, see Pomegranate (disambiguation). Pomegranate Punica granatum Fruit Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Grenade (fruit) — Pour les articles homonymes, voir Grenade. Grenade ouverte, exposant les arilles rouge vif … Wikipédia en Français
Гранат (растение) — Гранат … Википедия
Гранат обыкновенный — Гранат обыкновенный … Википедия
Granatapfel, der — Der Granātapfel, des s, plur. die äpfel, die Frucht des Granatenbaumes, welche einem Apfel gleichet, und von einigen auch die Granate, und im Oberd. der Granat genannt wird. Lat. Malum granatum, oder Punicum, entweder von den vielen rothen Kernen … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Granada — ► sustantivo femenino 1 BOTÁNICA Fruto del granado, de corteza de color amarillento rojizo, cuyo interior contiene granos rojos o rosados. 2 MILITAR Proyectil hueco de metal, que contiene un explosivo y se dispara con un obús u otra pieza de… … Enciclopedia Universal
Granatapfel — Gra|nat|ap|fel 〈m. 5u〉 Frucht des Granatapfelbaums * * * Gra|nat|ap|fel, der [mhd. grānātapfel, nach lat. malum granatum = kernreicher Apfel]: einem Apfel ähnliche, wohlschmeckende, zunächst rote, dann gelb werdende Beerenfrucht des… … Universal-Lexikon
granată — GRANÁTĂ, granate, s.f. v. grenadă. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 GRANÁTĂ, granate, s.f. (bot.; înv. şi reg.) Rodie. – lat. lit. [malum] granatum. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa … Dicționar Român
GRENADE — Située à l’extrémité des contreforts de la sierra Nevada, au confluent de deux rivières, le Darro et le Genil, dominant une des plus riches vegas de l’Andalousie, Grenade, malgré la valeur de son site, n’a dû sa croissance et ses beaux jours… … Encyclopédie Universelle
Granatapfelbaum — Gra|nat|ap|fel|baum 〈m. 1u; Bot.〉 kleiner Strauch od. Baum mit purpurrotem Blütenboden u. ebensolchen Kelchblättern sowie scharlachroten, seltener gelben Blumenblättern mit wohlschmeckender, apfelgroßer u. von einer lederigen, purpurroten od.… … Universal-Lexikon